Rosnące ceny prądu i dynamiczne zmiany w sposobie korzystania z energii sprawiają, że coraz więcej osób szuka rozwiązań dopasowanych do swojego stylu życia. Jednym z nich jest taryfa G13 – trójstrefowy system rozliczania energii elektrycznej, który pozwala płacić mniej w określonych przedziałach czasowych.
Czy taki system faktycznie się opłaca? To zależy od tego, jak i kiedy korzystasz z energii. W poniższym artykule dokładnie omówimy, czym jest taryfa G13, jakie ceny obowiązują w 2025 roku oraz kto może najwięcej zyskać na zmianie taryfy. Znajdziesz tu również porady, jak przejść na tę taryfę i czy warto rozważyć ją w kontekście fotowoltaiki lub pompy ciepła.
Taryfa G13 – co to takiego?
Taryfa G13 to jeden z mniej popularnych, ale coraz częściej wybieranych wariantów rozliczania energii elektrycznej, dedykowany gospodarstwom domowym i niektórym budynkom mieszkalnym. Jak we wszystkich innych taryfach, również i tutaj wyjaśnienie jest zakodowane już w samej nazwie:
- litera G wskazuje, że taryfa jest przeznaczona dla gospodarstw domowych,
- cyfra 1 oznacza niskie napięcie,
- cyfra 3 odnosi się do liczby stref czasowych z różnymi cenami energii.
Charakterystyczną cechą taryfy G13 jest właśnie podział doby na trzy strefy czasowe, w których obowiązują różne ceny prądu. Dzięki temu użytkownicy mogą dostosować swoje zużycie energii do tańszych godzin i obniżyć rachunki.
W porównaniu z bardziej znanymi taryfami, takimi jak G11 (stała cena za prąd przez całą dobę) czy G12 (dwie strefy czasowe), G13 oferuje większą elastyczność. Jej wdrożenie wymaga jednak zmiany nawyków i dostosowania harmonogramu korzystania z urządzeń elektrycznych do konkretnych godzin, co omówimy szczegółowo w dalszej części artykułu.
Ile kosztuje 1 kWh w taryfie G13?
Ceny prądu w taryfie G13 w 2025 roku są różne w zależności od pory dnia i dostawcy energii. Dla klientów Taurona, według najnowszych danych, obowiązują następujące stawki (ceny brutto):
- Szczyt przedpołudniowy (strefa średnich cen): 0,6212 zł/kWh
- Szczyt popołudniowy (strefa wysokich cen): 0,8395 zł/kWh
- Pozostałe godziny doby (strefa niskich cen): 0,4265 zł/kWh
Do powyższych stawek należy doliczyć opłaty dystrybucyjne, które różnią się w zależności od strefy czasowej:
- Szczyt przedpołudniowy: 0,2316 zł/kWh
- Szczyt popołudniowy: 0,4098 zł/kWh
- Pozostałe godziny doby: 0,0429 zł/kWh
Warto zauważyć, że w 2025 roku wprowadzono ustawową cenę maksymalną dla gospodarstw domowych, wynoszącą 500 zł/MWh (0,50 zł/kWh) netto, co ma na celu ochronę odbiorców przed wzrostem cen energii.
Przed podjęciem decyzji o wyborze taryfy G13 warto skonsultować się ze swoim sprzedawcą energii elektrycznej, aby uzyskać dokładne informacje na temat obowiązujących stawek oraz ewentualnych korzyści wynikających z tej taryfy.
Strefy czasowe w taryfie G13, czyli trójstrefowy podział cen
Jak już wspomnieliśmy, głównym wyznacznikiem G13 jest podział doby na trzy strefy czasowe, w których obowiązują różne ceny energii elektrycznej. System ten daje możliwość dostosowania zużycia prądu do godzin o niższych kosztach, co pozwala gospodarstwom domowym znacznie obniżyć rachunki. Rozkład godzinowy zależy od pory roku i został zaprojektowany tak, aby uwzględnić zmienne zapotrzebowanie na energię elektryczną w ciągu dnia.
Szczyt przedpołudniowy (strefa średnich cen)
Szczyt przedpołudniowy to czas umiarkowanych cen energii, przypadający na godziny od 7:00 do 13:00 w ciągu całego roku – zarówno w okresie letnim (od 1 kwietnia do 30 września), jak i zimowym (od 1 października do 31 marca). W tym czasie zużycie zaczyna rosnąć, ale nie osiąga jeszcze najwyższych wartości.
To dobry moment na wykonywanie codziennych czynności, takich jak gotowanie czy korzystanie z urządzeń o średnim poborze energii, np. zmywarek czy odkurzaczy. W gospodarstwach domowych z dużym zużyciem rano, strefa średnich cen może być szczególnie korzystna.
Szczyt popołudniowy (strefa wysokich cen)
Strefa wysokich cen obejmuje godziny, w których zużycie energii elektrycznej osiąga najwyższy poziom. Latem obowiązuje od 19:00 do 22:00, natomiast zimą – od 16:00 do 21:00. W tym czasie gospodarstwa domowe i budynki mieszkalne najintensywniej korzystają z urządzeń elektrycznych, takich jak oświetlenie czy sprzęty kuchenne.
Aby ograniczyć koszty, warto przesunąć działania wymagające dużego poboru energii na inne godziny, np. na strefę niskich cen. Jeśli korzystasz z urządzeń takich jak pralka lub suszarka, zaprogramuj ich pracę na wcześniejsze lub późniejsze godziny.
Pozostałe godziny doby (strefa niskich cen)
Strefa niskich cen jest najkorzystniejsza finansowo i obejmuje godziny, w których zużycie prądu w sieci jest najniższe. Jej dokładny rozkład zależy od pory roku:
- Latem: od 13:00 do 19:00 oraz 22:00 do 7:00.
- Zimą: od 13:00 do 16:00 oraz 21:00 do 7:00.
W tych godzinach najlepiej planować działania wymagające intensywnego zużycia energii, aby maksymalnie obniżyć rachunki. To idealny czas na korzystanie z urządzeń takich jak ładowarki do pojazdów elektrycznych, pompy ciepła czy magazyny energii. Osoby posiadające instalację fotowoltaiczną mogą w tych godzinach dodatkowo czerpać korzyści, korzystając z własnej produkcji energii.
Komu opłaci się przejście na taryfę G13?
Taryfa G13 jest szczególnie korzystna dla gospodarstw domowych, które potrafią dostosować swoje zużycie do zmiennych stawek w różnych strefach czasowych. Kluczową rolę odgrywa tutaj świadomość godzin obowiązywania poszczególnych stref i umiejętność planowania działań wymagających intensywnego zużycia energii w tańszych godzinach.
Oto, kto może najbardziej skorzystać na zmianie taryfy:
- Lokale zbiorowego mieszkania. Hotele robotnicze, domy akademickie, hospicja, domy dziecka, domy opieki społecznej czy klasztory – to obiekty, w których energia jest intensywnie wykorzystywana w godzinach tanich taryf, co pozwala na znaczne oszczędności.
- Pomieszczenia gospodarcze należące do gospodarstw domowych. Garaże, piwnice, strychy czy inne pomieszczenia używane do celów prywatnych, a nie działalności gospodarczej, mogą być oświetlane i ogrzewane w tańszych godzinach.
- Domki letniskowe i altany działkowe. Właściciele takich obiektów, którzy korzystają z nich głównie w określonych porach roku lub dnia, mogą zoptymalizować koszty energii dzięki korzystaniu z tanich stref.
- Mieszkania rotacyjne. Obiekty, w których przebywa się czasowo, np. mieszkania socjalne lub przejściowe, mogą efektywnie korzystać z taryfy G13, jeśli użytkowanie energii skoncentruje się w korzystnych godzinach.
- Węzły cieplne i hydrofornie. Tego typu infrastruktura, często eksploatowana w godzinach tanich taryf, może generować istotne oszczędności dzięki taryfie G13.
- Oświetlenie w budynkach mieszkalnych. Piwnice, rowerownie, klatki schodowe czy suszarnie – w tych przestrzeniach energia elektryczna jest zwykle wykorzystywana w określonych godzinach, co idealnie współgra z rozkładem stref czasowych taryfy G13.
Dodatkowe grupy beneficjentów:
- Rodziny z dziećmi, które spędzają znaczną część dnia w domu i mogą elastycznie planować korzystanie z urządzeń elektrycznych.
- Użytkownicy pomp ciepła i instalacji fotowoltaicznych, dzięki możliwości programowania pracy urządzeń w godzinach najniższych cen (o czym za chwilę opowiemy).
Kiedy nie warto wybierać taryfy G13?
Nie każdemu taryfa G13 przyniesie realne korzyści. W niektórych przypadkach zmienny podział cen może być nawet mniej opłacalny niż klasyczna taryfa G11 z jednolitą stawką przez całą dobę.
Kiedy taryfa G13 może być złym wyborem?
- Brak możliwości dostosowania zużycia energii. Jeśli Twoje gospodarstwo domowe korzysta z urządzeń elektrycznych głównie w strefie wysokich cen (np. wieczorem), koszty mogą znacząco wzrosnąć.
- Niski poziom zużycia energii. Dla gospodarstw domowych o niewielkim zużyciu energii różnice w stawkach mogą nie zrekompensować dodatkowego wysiłku w planowaniu działań.
- Brak świadomości o strefach czasowych. Jeśli nie śledzisz godzin obowiązywania różnych stawek i korzystasz z energii bez uwzględnienia podziału na strefy, taryfa G13 może być mniej korzystna.
Przykład: osoba, która regularnie gotuje i używa energochłonnych urządzeń w godzinach szczytu popołudniowego (strefa wysokich cen), zapłaci więcej w taryfie G13 niż w jednolitej taryfie G11.
Jak przejść na taryfę G13?
Zmiana taryfy na G13 nie jest skomplikowana, ale wymaga wykonania kilku kroków oraz upewnienia się, że Twoje gospodarstwo domowe spełnia odpowiednie wymagania techniczne.
Krok po kroku – jak zmienić taryfę?
- Kontakt ze swoim sprzedawcą energii elektrycznej. Pierwszym krokiem jest skontaktowanie się z dostawcą energii, u którego masz podpisaną umowę. Informacje o taryfach i procedurach znajdziesz na jego stronie internetowej lub infolinii.
- Sprawdzenie warunków technicznych. Upewnij się, że Twój licznik energii obsługuje taryfy wielostrefowe. Jeśli nie, konieczna może być wymiana licznika na model przystosowany do taryfy G13 – zazwyczaj koszt tej operacji pokrywa dostawca.
- Złożenie wniosku o zmianę taryfy. Zazwyczaj jest to prosty formularz, który można wypełnić online, przez telefon lub w punkcie obsługi klienta. Wnioski o zmianę taryfy są bezpłatne.
- Akceptacja nowych warunków umowy. Po zaakceptowaniu wniosku otrzymasz aneks do umowy, który precyzuje warunki korzystania z taryfy G13. Należy go podpisać i odesłać do sprzedawcy.
- Aktywacja nowej taryfy. Zmiana taryfy zazwyczaj następuje w ciągu kilku dni roboczych od podpisania aneksu. O szczegółach poinformuje Cię dostawca energii.
Czy zmiana taryfy wiąże się z dodatkowymi opłatami? W większości przypadków zmiana jest darmowa. Jeśli jednak wymagana będzie wymiana licznika, koszty mogą być naliczone w specyficznych przypadkach – warto to sprawdzić przed podjęciem decyzji.
Fotowoltaika a taryfa G13
Taryfa G13 może być wyjątkowo korzystna dla użytkowników instalacji fotowoltaicznych, szczególnie jeśli ich gospodarstwo domowe posiada system magazynowania energii.
Dlaczego fotowoltaika dobrze współgra z taryfą G13?
- Maksymalne wykorzystanie energii własnej produkcji. W godzinach niskich cen możesz korzystać z magazynowanej energii słonecznej, unikając drogich stawek w strefach wysokich cen.
- Zmniejszenie zapotrzebowania na prąd z sieci. Instalacje PV pozwalają obniżyć koszty energii czynnej, co dodatkowo zwiększa opłacalność taryfy G13.
Przykład opłacalności:
Wyobraź sobie gospodarstwo domowe, które produkuje nadwyżki energii słonecznej w ciągu dnia. Dzięki magazynom energii możliwe jest ich wykorzystanie w godzinach szczytu popołudniowego (najdroższej strefy czasowej), co pozwala znacznie obniżyć rachunki.
Na co zwrócić uwagę?
- Bilansowanie energii. Jeśli nie posiadasz magazynu energii, sprawdź, czy nadwyżki produkowane w strefach niskich cen mogą być bilansowane w droższych godzinach.
- Opłacalność inwestycji. Zestawienie taryfy G13 z instalacją fotowoltaiczną wymaga analizy Twojego zużycia energii i produkcji PV, aby wybrać optymalne rozwiązanie.
Pompa ciepła a taryfa G13
Taryfa G13 może być również doskonałym wyborem dla użytkowników pomp ciepła, szczególnie w budynkach mieszkalnych, które korzystają z tego rodzaju systemów grzewczych do ogrzewania pomieszczeń i wody użytkowej. Kluczową korzyścią jest możliwość programowania pracy pompy w godzinach, gdy ceny energii są najniższe.
Dlaczego pompa ciepła współgra z taryfą G13?
- Efektywność kosztowa. Pompa ciepła może być zaprogramowana tak, aby działała głównie w strefie niskich cen, co znacząco obniża koszty eksploatacji systemu grzewczego.
- Elastyczność działania. Wbudowane sterowniki pozwalają dostosować harmonogram pracy pompy do różnych stref czasowych, co czyni ją bardziej kompatybilną z taryfą G13 niż tradycyjne systemy grzewcze.
Praktyczne wskazówki:
- Ustaw harmonogram ogrzewania w godzinach niskich cen, aby przygotować odpowiednią ilość ciepłej wody użytkowej i zapewnić komfort cieplny w ciągu dnia.
- Jeśli korzystasz z magazynów energii, uwzględnij je w planowaniu pracy pompy, aby jeszcze bardziej zredukować koszty.
Przykładem oszczędności może być na przykład taka sytuacja – w zimie, gdy pompa działa intensywniej, przesunięcie jej pracy na godziny od 13:00 do 16:00 (zimowa strefa niskich cen) pozwoli znacznie obniżyć rachunki za energię elektryczną.